Sanayiciden belediye başkanı olur mu?
Eskişehir'de yaşayan okurlarım hemen, derhal, çabucak, neyden bahsettiğimi, kimlerle ilgili yazacağımı anladı bile. Eskişehir Ticaret Odası Başkanı Metin Güler, Eskişehir Sanayi Odası Başkanı Celalettin Kesikbaş ve Eskişehir Organize Sanayi Bölgesi Yönetim Kurulu Başkanı Nadir Küpeli'den bahsediyorum tabii ki...
Küpeli, Kesikbaş ve Güler'in ismi, uzunca bir süredir Eskişehir'de de yaklaşık 6 ay sonra yapılacak yerel seçimlerde aday olarak geçiyor...
Geçenlerde bir gazeteci arkadaşım geldi ziyaretime...
Konu döndü dolaştı ve yerel seçimlere geldi doğal olarak. Bana, "Ne diyorsun, Eskişehir'deki sanayicileri belediye başkan adayı yapar mı partiler" diye sordu...
"Keşke" dedim, "keşke üçünü de başka başka partiler aday yapsa da birbirlerini ilk kez, doğru düzgün yarışırken görsek" diye konuştum...
Güldü meslektaşım, "Ohhh, üç zengin sanayici yarışsın ve bizler de paraları koyacak yer bulamayalım, öyle mi" dedi. Yanıldığını söyledim, dikkat kesildi...
"Sanayiciler, eğer siyasetçilerle yarışırsa para harcar. Sanayiciler, siyasetçilerle birlikte hareket ettikleri seçimde de para harcar. Ancak sanayiciler, sanayicilerle yarıştıkları seçimde asla ve kattiyen para harcamaz. Bak, üç isim de ilk seçimlerinde para harcadı, ancak ikinci seçimde elleri ceplerine gitmedi" dedim...
Keşke...
İYİ Parti, Metin Güler'i...
CHP, Celalettin Kesikbaş'ı...
AK Parti de Nadir Küpeli'yi, Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanlığı için aday gösterse de mutlaka bir sanayici, yeni dönemde Eskişehir'i yönetse...
Aksi halde, yani, sanayicilerden herhangi biri ile bir siyasetçi yarışırsa korkarım, sanayicilerin hiçbir şansı olmaz ve seçimi kazanamaz...
Neden mi?
Yukarıda ismi geçen üç isim de neredeyse 'tırnakları ile kazıyarak' bugünlerine gelmiş isimler...
O sebeple kendilerini, haklı olarak, çok başarılı buluyor, kendilerini bir hayli beğeniyorlar. Yerlerinde ben olsam Güler, Kesikbaş ve Küpeli kadar mütevazı olamazdım, açık söyleyeyim. Bu cümleleri onları eleştirmek için yazmıyorum, derdim tespitte bulunmak...
***
Bu üç isim de işlerinin geldiyi noktaya bakıp, "Ben ne yaparsam güzel yaparım" diye düşünüyor olabilir. Hele hele son iki seçimde yaşadıklarını göz önünde de tutarlarsa bu duyguları daha da görünür olur...
Oysa geniş kitlelerin oy kullandığı seçimlerde kendine güven, kibir değil, kendine yeteri kadar bile olsa güven, hiç de iyi sonuç vermez. Böyle olunca da bir başarılı sanayici ile bir siyasetçi yarışırsa çok çok büyük bir ihtimalle siyasetçi kazanır...
Sanayicinin kaybedecek bir şeyi yoktur...
Seçim biter, kazanamamışsa, hiç de kötü olmayan, hatta harika olarak nitelenecek hayatına geri döner...
Siyasetçi öyle mi?
Biter, artık kimse yüzüne bile bakmaz...
O yüzden siyasetçiler, çevresindeki insanların eleştirilerini dinler; sanayiciler, övgüleri...
Bakın, Eskişehir'in en büyük sanayicilerinden Nebi Hatipoğlu geçenlerde neler söyledi, aşağı yukarı: "Firuzhan Kanatlı, Celalettin Kesikbaş, Sinan Özeçoğlu ve ben, bir araya gelip Eskişehirspor'u kurtarmak için imar planlarında değişiklik yapalım..."
Yetmez...
"Eskişehir'deki açları doyurmak için aşevleri kuracağım..."
Bu iki cümleyi birleştirip tercüme edersek, "Biz, zenginler, Eskişehirspor'u kurtarmak için bir araya geliriz, ancak tarlalarımız arsaya dönmeli. Bir şehirde aç varsa istihdam artırma yoluna gitmez, aş evi kurarız..." demiş olmuyorlar mı?
Diyeceğim şu, kısaca...
Bu üç sanayiciden herhangi biri aday olursa bakın göreceksiniz diğer sanayiciler de aday olan kişiye destek verecek...
Bir insan hem kapital sahibi hem de solcu olamaz, geniş halk kitlelerini önceleyemez...
Ali Koç'un, seçilmiş cumhurbaşkanını, kendi hastanesinden uğurlarken elini cebine koyması ideolojik bir tavırdır...
Halk ve zengin kişiler yerlerini bilmelidir!..
