Eskişehir’in üzerinde ölü toprağı!
Her ay en az bir kere, bazen neredeyse haftada bir kez Türkiye gündeminde mutlaka bir “Eskişehir haberi” olurdu hatırlıyor musunuz?
Neden yok şimdi o haberler, İstanbul basını neden yapmıyor?
Ya da şunu düşünelim önce…
En son ne zaman Eskişehir olarak belli bir konu konuştuk ve aynı konu üzerinde kafa yorduk?
2019 yılından tek gündem geliyor aklıma, o da cılız mı cılız, termik santral ve bu yıl sadece ve sadece tek bir konu konuştuk: Kalabak Su niye yok, artık neden bulamıyoruz?
Hiç fark etmiyor musunuz, sanki Eskişehir’in üzerine birileri ölü toprağı sermiş ve hayatın akışına bırakmışız kendimizi, ‘gündemsizlik’ içinde yüzüyoruz!
Eskişehir’de yaşayan 850 bin civarında kişinin gündeminde, ülke gündemi var sadece…
Evet, ülke gündemi çok yoğun. Irak, Suriye, Libya, Mavi Vatan ve Azerbaycan derken bir dolu savaş ya da mücadele konuşuyoruz. Pandemi zaten sadece bizim değil, dünyanın başlı başına gündemi, o konuya hiç girmiyorum. Zaman zaman CHP ve İYİ Parti’nin gündeme soktuğu “erken, en erken, çok çabuk erken seçim” gündeme geliyor, biz Eskişehirliler de bu konuyu konuşuyoruz; doğalgaz, elektrik, su faturaları, patates soğandaki fiyat değişiklikleri; dolar ve avronun ‘coşkulu’ yükselişleri, sessiz düşüşleri her daim gündemimizde…
Peki, Eskişehirlilere özel gündemimiz ne?
Son yerel seçimden sonra şöyle hepimizin odaklandığı, hepimizin konuştuğu, kimimizin sevinip kimimizin üzüldüğü herhangi bir gündemimiz oldu mu?
Bir buçuk yıl, dile kolay…
Bu kadar uzun sürede “Eskişehir’in gündemi” diyebileceğimiz tek bir konu var: Olmayan, evimize gelmeyen Kalabak!
Başka hiçbir konumuz, beraberce akıl yürüteceğimiz bir gündemimiz olmadı…
Hiç düşündünüz mü neden?
Eskişehir Sanayi Odası Başkanı Celalettin Kesikbaş bir iki kez gündem oluşturmak için çaba gösterdi, o konular da gerek yanlış tercih oluşları gerekse de gündeme getirilişindeki yanlışlar nedeniyle tam bir gündem olmadı, olamadı…
Cumhur İttifakı’nın dört milletvekili var, iki il başkanı var. Gündem oluşturmak için çaba gösteren var mı?
Prof.Dr. Emine Nur Günay adeta kendini yırtıyor, büyük küçük demeden yatırım getirmek için…
Prof.Dr. Nabi Avcı dev yatırımlar getirdi şehre, Şehir Hastanesi, Stadyum, Millet Bahçesi, Dede Korkut Parkı falan, baktı hiçbiri neredeyse gündem olmuyor, o da boş verdi sanki…
Harun Karacan, bir kez oğlunun düğünü bir kez de oğlunun THK’nın başına geçmesiyle gündem oldu saman alevi gibi, Nurullah Sazak ise daha çok Ankara ve genel merkez ile ilgileniyor…
AK Parti İl Başkanı Zihni Çalışkan zaman zaman kendiliğinden oluşan gündemin peşine takılıyor, sonra birden kenara çekiliyor, MHP İl Başkanını ara ki bulasın zaten!
CHP’li milletvekilleri Utku Çakırözer ve Jale Nur Süllü gündemin kıyısına dahil olmak istiyor ve bunun için çaba harcıyorlar, ama Yılmaz Büyükerşen gibi bir aktörün olduğu şehirde ne yapsalar nafile!
CHP İl Başkanı Recep Taşel zaten aylar sonra anca alabilmiş ‘Büyükerşen randevusu’nu, ne yapsın; İYİ Parti İl Başkanı Mehmet Ektaş, iyi niyetli, ama o da çaresiz…
Kazım Kurt zaman zaman iyi ya da kötü kendisini gündeme getirmeyi başarıyor, konuşturuyor; ancak Tepebaşı Belediye Başkan Ahmet Ataç adeta ‘fırtına öncesi sessizliğe’ bürünmüş gibi…
Daimi gündemimiz Eskişehirspor bile artık neredeyse birkaç bin kişinin konuştuğu bir ‘etkinlik’ alanına dönüştü…
Uzun lafın kısası…
Eskişehir, son bir buçuk yıldır büyük bir gündem sıkıntısı çekiyor…
Peki, Eskişehir’i bu ‘gündemsizlik’ sıkıntısından kurtarması gereken, baş sorumlu, şehremini, her yıl milyarlarca lira bütçe yöneten ve şehrin geleceğini planlama adına adımlar atması, bu şehirde ortak akıl oluşturması gereken kişi, Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen ne yapıyor?
Pandemiye kadar gün doldurdu adeta…
Pandemide de ‘doğal olarak’ çekildi evine, mümkünse kimse ile görüşmüyor…
Haaa arada da kendisine rağmen gündem oluşturmak isteyen olursa ya fırçalıyor ya da aşağılıyor ve oturtuyor oturduğu yere!
Eskiden hiç olmazsa ilişkilerini kullanıp Eskişehir’in, Türkiye’de gündem olmasını, konuşulmasını sağlardı, artık o işten de sıkıldı!
Eskişehir gibi bir şehir…
Hiçbir şey konuşmayarak…
Hiçbir şey düşünmeyerek…
Hiçbir şey yapmayarak…
Sadece günü yaşayıp ülkede, dünyada ne olduysa onları değerlendirerek geçiriyor zamanı…
Eskişehir’de adeta bir saat var ve o saat de zamanı durdurdu!
Üstümüze ölü toprağı serildi…
Eskişehir adeta geleceğe dair umudunu yitirmiş Afrika şehirlerine döndü!
Eskişehir heyecanını yitirdi…
Eskişehir coşkuyu özledi…
Ne dersiniz, yoksa, Eskişehir yaşlandı da ‘yaşlılık’ emareleri mi göstermeye başladı?
Yok mu bu şehri coşturacak, yeniden kıpır kıpır yapacak, ‘olmaz, yapılabilemez’ demeyecek, dedirtmeyecek birileri?
