Anne...

Anne diye yazılır, sevgi diye okunur. Dört harf, sınırsız bir nimet...

Anne değil mi can kaynağı? Anne değil mi esirgeyen bir yuva sıcaklığı?

Başındaki dam da anne, gözündeki nur da. Emek mi desem kısaca, yürek mi?

Herkesin harcı mı anne olmak? Kolay mı kendin dışında bir canlıyı kendinden çok sevip, kendinden çok emek vermek?

Kolay mı sonu olmayan bir sorumluluğun altına imza atmak, sonsuza kadar onun velisi olmaya el sıkışmak? Vallahi zor çok zor... Zor diye yazılır, harp diye yaşanır. Kaçıncı dünya savaşıdır bilmem ama savaşmaktır annelik ve rağmen barışmaktır hayatla.

Uyumadan ayık kalabilen, karşılığını almadan çalışabilen, dinlenmeden sadece sevgisiyle enerji depolayabilen, tükenip tükenip yeniden yeşeren ve yeşerten tek varlıktır anne...

Hayatın ana kaynağı, su gibi, nan gibi, iman gibi... Olmazsa olmaz. Yokluğunda açılan yaraların telafisi olmadığı gibi, varlığıyla yara açan versiyonlarının da telafisi ne yazık ki yok! Varlığı bir dert, yokluğu yara cinsinden bu bahsettiğim.

Evladın hayırlısını dilemekten önce, hayırlı anne olabilmek dilenmeli naçizane. Hayırlı bir anne olabilmeli ki, hayırlı bir evlat yetiştirilebilsin...

Anneler günü diye bir zırvalama şeysi geldi yine. Yok öyle bir gün. Gereksiz, safsata... Daha önce yazdığım sevgililer günü, kadınlar günü şeysinin laciverti sadece. Kapitalizm tuzağı. Allı pullu bir oyun. Annelerin kıymetini bir güne sığdırmak, bir paket hediye ile kutlamak kadar sığ bir saçmalığa ne gerek var Allah aşkına?

Ne annelerin böyle bir sahte güne ihtiyacı var, ne de sizin annenizin kıymetini bilmek için tek bir güne. Derim hep, annelik dik bir yokuş, benim anneliğim ise dimdik. Var böyle kadınlar; hayatı tek başına sırtlanan, anne de olan baba da, aş da, yuva da...

Dişini tırnağına takıp, iyi, ahlaklı, donanımlı bireyler yetiştirmek için kendini yetiştirmeye çalışan, gayreti taktire şayan, ayakta alkışlanası anneler. Zordur ya annelik hani, bazı annelikler zorun çok üstündedir. Üzmeyin onları, fikir yürütmeyin mesela pervasızca, sormadıkça söylemeyin o çok kıymetli fikirlerinizi, kendinize saklayın rica ediciim! En bilmem ne evlatları lütfen gidin ötede kendiniz yetiştirin.

Herkesin dinamiği farklı. Şartları başka, rengi başka, tadı başka, dokusu başka... Benim evladım benim kumaşım, benim kumaşımın terzisi benim. Sizin kalıplarınızla kesip biçip dikemem onları.

Kalıplara uyamam ben, pratik keserim, göz kararı dikerim. Kendimce sevdiğim renklerle işler, süslerim. Yasemince büyütürüm onları. Ve eminim ki sen de, o da kendi emaneti için en uygun yöntemi bulup uygulayacaktır. Herkes elindeki kumaşa, malzemeye baksın rica ediciiğim.

Herkesin terziliğine kimse karışamaz. Her evlat için seçilmiş bir anne var. Onu seçip, o evladı emanet eden Allah’ın vardır bir bildiği değil mi? Siz yormayın kendinizi, sıkmayın tatlı canınızı, sokmayın o burnunuzu... Ahkam kesmeyin kimsenin anneliğine. Demeyin aç bu çocuk, demeyin sırtına yelek giydir, demeyin çocuğa öyle davranma...

Demeyin yahu susun işte. Annelik zor zaten, annelik dik bir yokuş. İşi yokuşa sürmeyin. Sizi temin ederim ki her anne çocuğu için en az sizin kadar düşünüyor. Lütfen anne çocuk ilişkisinin bir mahremiyet olduğunu bilin ve kimsenin mahremiyet alanına girmeyin.

Annenizin kıymetini bilin, anneliğinize kafa yorun. Annelik gerçekten zor daha da zorlaştırmayın. Bu arada annelik bu Dünya nimetlerinden bana nasip olan en kıymetli, en kutlu şey. Öyle büyük bir sorumluluk ki, geri dönüşü, iadesi yok! Lütfen keyfine düşkün olan, kendinden ödün veremeyecek olan hiç kimse çocuk getirmesin Dünya’ya. Dünya ilgisiz, sevgisiz, bilinçsiz yetişmiş çocuklar yüzünden kötü bir yer. Çocuk yetiştirmek bir sanat ve sizde sanatçı ruhu yoksa lütfen onu sakice yere bırakın ve oradan hızlıca uzaklaşın. İnanın bana 10 çocuk daha doğurabilirim, bunda hiçbir şey yok ama 10 çocuk yetiştiremem. Yetiştirebileceğiniz kadar çocuk doğurun, yetiştiremeyeceğiniz çocukları doğurup Dünya’nın başına dert etmeyin. Anneliğin de bir onuru var, taşıyamayacaksanız o ünvanı almayın.

Anneler gününüz falan kutlu olmasın. Anneliğiniz kolay, hayırlı ve mübarek olsun. Bu yol muzaffer ve mükafatlı olsun. Sevgimle... İki oğlan annesi.